ین علوم آن­ قدر وسیع و متنوع هستند که متخصص شدن در همه ­ی آن­ ها برای یک انسان امری محال و غیر ممکن است. پس تنها راه حلی که باقی می ماند این است که در حوزه ­ی تخصص خود به نظر خود عمل کنیم و در حوزه­ های دیگر که تخصص لازم را در مورد آن نداریم به متخصص آن علم مراجعه کنیم و به اصطلاح از نظر او تقلید کنیم. این مسأله امری عقلایی و مسأله ­ای کاملا واضح است، و هیچ عاقلی نمی ­تواند منکر آن شود.

از طرفی خداوند متعال به واسطه ­ی پیامبر اکرم (صلی ­الله ­علیه ­و آله) احکام زندگی و راه سعادت را به ما اعلام کرده است. استخراج دقیق این احکام از قرآن و روایات اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم ­السلام) هم نیازمند به دست آوردن تخصص لازم است. به چنین متخصصینی در اصطلاح مجتهد می ­گویند.

پس همه ­ی ما در حوزه­ هایی که تخصص نداریم به متخصص آن رشته مراجعه کرده و به اصطلاح از او تقلید می ­کنیم. مثلا یک پزشک در احکام شرعی خود به کارشناس دینی مراجعه کرده و از او تقلید می­ کند و یک کارشناس دینی هم در امور پزشکی خود به پرشک مراجعه کرده و به اصطلاح از او تقلید می ­کند.

حاصل کلام این­که با توجه به اهمیت احکام شرعی و تآثیر آن در زندگی دنیوی و اخروی ما، در صورتی که از تخصص لازم و منطقی در این حیطه بی ­بهره باشیم، باید به یک کارشناس و متخصص دینی ـ مرجع تقلید ـ مراجعه کنیم و در راستای آگاهی و عمل به احکام شرعی، از علوم و دانسته ­های وی بهره­ مند شده و از او تقلید نماییم.